Anderhalf jaar na diens dood in 2015 laat Museum Land van Valkenburg deze zomer de kunstverzameling zien van Leon Mommers. Deze expositie geeft niet alleen een beeld van een verzameling, maar schetst ook het leven van de verzamelaar zelf. “Het zou voor Leon Mommers een ‘thuiswedstrijd’ zijn,” zegt gastconservator Tom Beckers, kunstliefhebber en vriend van het echtpaar Mommers. “Leon hield van Valkenburg. Zijn zus woont er nog en zijn beste vriend Lei Molin heeft er gewerkt en gewoond.”
Leon Mommers begon met het verzamelen van kunst in 1969. Hij was toen leraar werktuigbouwkunde aan een MTS in Rotterdam; later werd hij docent op de Academie Mens Arbeid in Tilburg. Mommers verzamelde met veel passie werken van de Amsterdamse Limburgers: Molin, Lataster, Diederen, Defesche en Van Soest. Later kwamen er werken bij van kunstenaars als Kuijpers, Berkulin en Teeken. Toen zijn verzameling gaandeweg groter werd, begon hij eind jaren tachtig met kunstbemiddeling: ‘Leon Mommers Moderne Kunst’, aanvankelijk in Middelbeers, later in Maastricht.
Na zijn overlijden in 2015 is een deel van de collectie Mommers op diverse plaatsen goed terechtgekomen, zegt Tom Beckers: “Leon heeft altijd aangegeven dat hij de kunst voor de duur van zijn leven in bruikleen had; hij was slechts beheerder. ‘Kunst is immers gemaakt om gezien en gevoeld te worden en niet om jaren in een donkere opslag te verstoffen’, was zijn standpunt.”

De expositie wordt geopend op zondag 16 juli, 15.00 uur door Thei Voragen (vriend en vm. directeur Museum Van Bommel Van Dam, Venlo) en is te zien tot en met 8 oktober 2017.

Ode aan het leven

De overzichtstentoonstelling van zijn verzameling is tegelijk een ode aan het leven van Leon Mommers. Er is niet alleen kunst te zien, maar ook delen uit zijn andere verzamelingen die een beeld van zijn leven geven. Leon hield van fotograferen, maar ook van jazz en hij maakte graag verre reizen. De tentoonstelling toont foto’s en een deel van zijn etnografica verzameling. Verder worden er meubels van Rietveld en Mosa porselein getoond. “Deze tentoonstelling gaat dus niet alleen over de verzamelde kunst van Leon Mommers, maar ook over zijn persoon en zijn leven. Waar is hij zo actief mee bezig geweest? Hij bezocht graag de kunstenaars in hun atelier; hij was bevriend met hen. Daarvan getuigen de foto’s die hij in en rond hun ateliers maakte. Je ziet Molin aan het werk met de tuinslang en Ger Lataster in gedachten midden in het scheppingsproces,” zegt Tom Beckers. Leon wou het proces volgen, de kunstenaar in actie zien en niet alleen het eindresultaat.

Van docent tot kunstbemiddelaar

Leon Mommers (Maastricht,1937) leerde de Amsterdamse Limburgers kennen aan het einde van de jaren zestig; hij was toen leraar. Maar de kunst bleef een bijzondere plek innemen. In Maastricht was de beeldende kunst nog niet wijd en zijd verbreid. Galerieën waren in opkomst. Mommers toog naar Lei Molin in Overveen, en kocht voor zevenhonderd gulden het werk dat het begin van een collectie zou gaan worden.

Toen hij eind jaren ’80 door teruglopende leerlingenaantallen als docent moest afvloeien, besloot hij van zijn passie zijn werk te maken. Zo ontstond, min of meer toevallig, zijn kunstbemiddeling, eerst in Middelbeers, uiteindelijk, tot zijn dood, in zijn penthouse in Maastricht. Hij kocht op gevoel; hij moest een band voelen met een werk vanwege de opbouw, de kleurschakeringen. Een werk moest voor hem spanning hebben die van de kunstenaar op de kijker overging: Het moest levenslang blijven boeien.

Amsterdamse Limburgers en andere kunstenaars

Leon Mommers voelde een band met de Limburgse schilders die na de Tweede Wereldoorlog naar Amsterdam vertrokken: Lei Molin, Ger Lataster, Pierre van Soest, Jef Diederen en Pieter Defesche. Zij vertrokken om hun heil in de grote stad te zoeken. Ze keerden zich tegen het verstikkend katholieke klimaat in Limburg, waar Charles Eyck de dienst uitmaakte. Leon Mommers had daar zelf ook moeite mee.

Ze exposeerden zo nu en dan gezamenlijk en op het eerste gezicht werkten ze in een half-abstracte, lyrische en expressieve stijl. Gaandeweg ontstonden vriendschappen tussen de kunstenaars en Leon. Het meest contact had hij met de vroeg overleden Lei Molin. Brieven tussen Molin en Mommers staan vol kleurrijke bewoordingen. “Zo schrijft Lei Molin vanuit Syracuse op Sicilië: “Beste Leon, kun jij je voorstellen, zondagmiddag 5 april 1987, zittend onder een ‘appelsientjesboom‘ die bloeit en gelijktijdig vruchten draagt, met je kont in de bloemen, duizenden wilde bloemen. Geuren waar Coco Chanel alleen maar van kon dromen, je buik vol met lekkernijen uit zee….. in een plaatsje waar men op een Griekse tempel meer of minder niet kijkt, waar de blote engelen zich hangende of staande moeten houden… bougainville, mimosa, rosa, brem, klaver, haver, en paarse, rode blauwe onbekende jongens. Kun jij je dat voorstellen…”. . In de tijd van de ziekte van Molin was Leon Mommers degene die hem intensief begeleidde en steunde.
Ook met Theo Kuijpers, Arie Berkulin en Toon Teeken raakte Mommers bevriend. Ook van deze kunstenaars zijn werken aanwezig.
Museum Land van Valkenburg organiseert deze expositie als een hommage aan Leon Mommers, een levenskunstenaar en bevlogen verzamelaar die zich bevoorrecht voelde te midden van de kunst en de kunstenaars. Te zien van 16 juli tot en met 8 oktober 2017.