De kunstzinnige aanleg van Helga Paetzold (1933-1990) was op jonge leeftijd al duidelijk. Aan het einde van de oorlog vluchtte de familie Paetzold door de komst van het Rode Leger naar het westen en vond onderdak in Mönchengladbach. In 1952 werd haar afstudeerwerkstuk bekroond  door de Handwerkskammer van Nordrhein Westfalen en won ze de tweede prijs in de landelijke competitie, waardoor zij toegang kreeg tot de Werkkunstschule in Dusseldorf,. Hier koos zij voor de opleiding textiele kunsten . Deze Werkkunstschule was gemodelleerd naar het beroemde Bauhaus, waar kunstenaars als Klee, Kokoschka en Kandinsky hadden gedoceerd en kwam haar kennismaking met de grote meesters van de twintigste eeuw zoals Picasso, Chagall, Léger en vele anderen. Na haar huwelijk met Hans Ottenheym  vestigden ze zich in Sittard, waar zij vijf kinderen kregen. Vrijwel haar hele verdere carrière werkte zij regelmatig samen met architecten om in goed overleg wandtapijten voor een gebouw te realiseren. Er zijn in de loop der jaren nieuwe stadhuizen, provinciekantoren, scholen, instituten en directiekantoren, verspreid door het hele land,  met een kleurrijk wandtapijt van Helga Paetzold voorzien. In augustus 1990 bezocht Koningin Beatrix het atelier aan de Begijnhofstraat. Ze overleed op 21 december 1990, bekend geworden door  haar indrukwekkende wandtapijten van monumentale afmetingen. Haar hele leven werkte zij volgens de traditionele weeftechniek, die zij tot in detail perfectioneerde. Zo was zij in staat haar meest genuanceerde gedachten in wol tot uitdrukking te brengen. Ook teksten en gedichten hebben haar bij haar werk geïnspireerd. Als eerbetoon aan deze bijzondere kunstenares is in Sittard een straat naar haar vernoemd.

De tentoonstelling wordt op zondag 7 juli om 12.00 uur geopend door Prof. Dr. Koen Ottenheym, hoogleraar architectuurgeschiedenis Universiteit Utrecht en zoon van  Helga Paetzold.