Drukbezochte opening twee topexposities

Zondag 2 februari j.l. was het een drukte van belang in ons museum tijdens de opening van twee bijzondere tentoonstellingen.

Maurice Hollman, kleinzoon van kunstschilder Charles Hollman (1877 – 1953) gaf een interessante toelichting op het werk van zijn opa. Als muzikale zoon van een wijnhandelaar uit Maastricht moest Charles kiezen: muziek, schilderen of de wijnhandel. Hij nam les bij de bekende kunstschilder Rob Graafland en ontwikkelde zich gaandeweg tot een impressionist ‘pur sang’. Hollman gebruikte vaak donkere kleuren maar was beslist geen somber mens, aldus kleinzoon Maurice. Hij werd geïnspireerd door de muziek van Beethoven, Chopin en Grieg en slaagde erin om een storm echt ‘voelbaar en zichtbaar’ te maken.
Naast een groot aantal schitterende schilderijen uit de privé-collectie van Paul Swaen uit Noordgouwe (provincie Zeeland) zijn schetsen van de jonge Charles Hollman te zien op briefpapier, offertes en zelfs op grootboeken van de wijnhandel van zijn vader.

Het talrijk aanwezige publiek kreeg daarna een mooie inkijk in het leven en werk van schilder en tekenaar Harrie Bartels (1936-2015). Dochter Monica schetste een levendig beeld van een gedreven kunstschilder en liefdevolle vader. Met de steun van zijn echtgenote onderhield hij het gezin, hetgeen als kunstenaar in de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw niet vanzelfsprekend was. “Het was niet altijd gemakkelijk, maar we hebben wel genoten” volgens Monica, die blij is met de hernieuwde belangstelling voor het werk van haar vader.
Verzamelaar Jo Kuckelkorn uit Maastricht heeft Bartels goed leren kennen en raakte bevriend met hem. Ze hadden vaak dagelijks contact. “Harrie was een denker en mijmeraar; een ontdekkingsreiziger die ons anders heeft leren kijken. Hij schilderde geen heftige emoties maar in zachte tinten kon hij diepe indrukken weergeven. Vooral de vensters in pasteltinten waren een succes. Ze gingen als zoete broodjes over de toonbank van de Kunstuitleen” vertelt Kuckelkorn.
Maar Bartels wilde iets anders en stopte met het thema om zich toe te leggen op het weergeven van het landschap, de mensen en dieren die hij zag tijdens zijn reizen naar Marokko. Ook aan de landschappen in de Peel en Zuid- Limburg voegde hij in zijn werk een geheel eigen dimensie toe.