‘INTROSPECTIE’
Georges Daemen / Soms teken ik mij clown
Een zelfportret is altijd meer dan de som van de delen. Het is niet alleen de kunstenaar die schildert en de kunstenaar die poseert. Bij een zelfportret gaat het vooral om het kijken: van de kunstenaar naar zichzelf en van de beschouwer naar het beeld van de kunstenaar. Het is tegelijkertijd illusie en werkelijkheid. Als ik mezelf afbeeld weet ik dat er een kijker zal zijn. Dat contact met de ander streelt mijn ijdelheid maar is ook heilzaam bij de speurtocht naar mezelf. Want schilderend tracht ik de relatie te onthullen die ik heb met mijn spiegelbeeld en dus ook met de wereld. Zo wordt mijn zelfportret veel meer dan de weergave van een individu of de projectie van een model. Het is een reflecterend spiegelgesprek.
Voor het onderwerp van dit gesprek vond ik inspiratie in mijn in 1973 bij uitgeverij Yang in Gent verschenen dichtbundel: ‘Soms teken ik mij clown’.
‘Ik loop naast de weg en ik kijk naar de paarden, ik lees in de krant en ik zeg godnogaantoe, je bent nergens meer veilig. Ik kruip opnieuw heel diep weg in mijn pen en ik schrijf en drink koffie. Ik schrijf een stukje over de campanula glomerata die je moet snijden als de knoppen gekleurd zijn en ik denk en voel me ja, hoe voel ik me. Als een clown die onder een lantaarnpaal met zijn tenen staat te spelen. Gek, maar niet om mee te lachen’…
De Duo-expositie ‘Droom en werkelijkheid’ is nog te zien t/m 6 december, kijk hier voor meer informatie: https://www.museumvalkenburg.nl/agenda/duo-expositie-droom-en-werkelijkheid/
