De kunstenaar zegt: “Ik maak kunst dus ik besta”. Het fijne is dat de gemaakte kunstwerken tevens ook nog een ogen-opener kunnen zijn voor anderen.

Jacques Giesen, adviseur Cultuur, benoemde in zijn openingsspeech het werk van leden van Kunstkring Henri Jonas. In de getoonde werken zag Jacques iets dat hij wil mededelen. Een zeer korte impressie van een enkel werk van elke kunstenaar.

—Irene Simonis-Pelt: haar stillevens bloemenpracht grijpt mij heerlijk bij mijn zinnen als beleving van klassieke schoonheid;

—José Zurstraszen: met haar kleurenpalet brengt ze mij naar de gevoelens horend bij de hardheid en zachtheid van meditarinese bestaan;

—Maria Lechanteur: zij raakt mij met bladeren en takkenstructuurcompositie in een min of meer blauwe achtergrond, een geziene dromerig verwaaiende wind doet mij mijn kwetsbaarheid vergankelijkheid beseffen;

—Lilly Kickken: zachte viooltjes gedrapeerd rondom een pot in keramiek vervaardigd doen mij het besef van breekbaarheid ervaren temeer ook omdat de viooltjes in mijn gevoel als het ware los willen zwevend op zoek naar mij;

—Marlies Gerichhausen: de tocht door de expositie brengt mij steeds langs andere vormen van Tweelingzijn. Er zijn veel mythen over het Tweelingbegrip (het sterrenbeeld) Met verbazing kijk ik naar de telkens andere vormen waarin de Tweeling verschijnt;

—Marij van Aken: kleurrijke beelden van vissen en planten geven mij het heerlijke besef met hoeveel vreugde zo een schilderij wordt uitgewerkt, als kijk je in een levend, niet bestaand aquarium;

—Nicole Candal-Janssen: haar precies realisme doet het geziene transformeren naar meer mysterieuze dimensies, moet nog langer kijken;

—Jan van Loo: zijn realistisch schilderen doet het landschap en de vogels uit het schilderij naar buiten komen recht in mijn gezicht;

—Louis A Foster: opvallende keramische figuren die vooral boeien door de wijze waarop de armen in beeld worden gebracht als een telkens ander teken voor een andere inhoud;

—Aty Stoffelen: zeer vakmatig etswerk boeiend door de afwisseling van klassiek gevoelde beelden als hedendaagse etsstructuren in een nieuwe realiteit;

—Hélène Hoenjet: een vervaagde rijke bloementuin die mij doet vragen naar wat er verborgen wordt of niet gezien mag worden;

—Sjef Kieboom: diagonale min of meer kleurrijke abstracten die uitdagen tot interpretatie en discussie van wat het zou kunnen voorstellen, het vliegt het beeld uit;

—Elly de Bie: pure abstractie in blauwe lintvormen in een strakke evenwichtige compositie met de voortdurend in ander materiaal verwijzingen naar ons afvalprobleem, bij de tijd zijn;

—Wiel Sijstermans: zijn werk lijkt bepaald door bloemen met macht door de sterke imponerende kleuren die mij krachtig omarmen, mij met een zondagsgezicht laten genieten;

—Peter Werre: wat moet die vrouw in dit levendig bloeiend herfstlandschap met een barokke, buitenissige haartooi? Ze overvalt mij als zijnde een ondraaglijke schoonheid met de rug naar de wereld en naar mij;

—Jean Spronck: met veel levendigheid op de voorgrond en stilte voelbaar op de achtergrond raakt mij dit eenvoudig thema. Verwondering over de koeien met die uitgelijnde structuur;

—Elly van den Sanden: door deze met goudomrande jonge vrouwen kijk ik met optimisme naar de toekomst, hun wereld geeft veel hoop;

—Ton Luyten: mooie klassieke vakmatige verbeeldingen die mij vervullen met de melancholie die ik vaak heb bij het werk van Henri Jonas.

 

Er worden schilderijen getoond in verschillende technieken met diverse materialen zoals acryl- en olieverf, aquarel, houtskool en potlood. Onderwerpen als bloemen, landschap, natuur, stilleven en model zijn slechts aanleiding tot de werken. Ook worden er keramiekobjecten en beelden, schalen en toegepaste kunst in aardewerk geëxposeerd.

De expositie loopt nog tot 27 april 2025. Ieder weekend zal een van de exposanten aanwezig zijn om een toelichting te geven. Voor meer info: http://www.kunstkringhenrijonas.nl